Çocuklarda şiddetli ağrı, müthiş ağlama ve feryat krizleriyle kendisini belli eder. Bu ağlamanın, anne-babasının ilgisini çekmek isteyen çocuğun şımarıklık ağlamalarıyla hiçbir ilgisi yoktur. Çevrenin paniğe kapılması ve korkusunu, sıkıntısını ifade etmesiyle, nöbet daha da şiddetlenir. Çocuğun ağlamalarına yüzünün sapsarı solması da eşlik ederse, bunu bir tehlike işareti olarak kabul etmek gerekir.
Dikkat! Çocukların çoğu, çevresindekilerin davranışları kendilerini buna iterse, ağlamalarının şiddetini daha da artırır. Dolayısıyla acısının gerçek önemini ortaya çıkarmak gerekir.
Anne-babanın güven verici davranışlarına rağmen çocuk bağırmaya ve inlemeye devam ederse, neresinin ağrıdığı araştırılmalıdır: “Göster yavrum, neren uf olmuş!” uyarısına, çocuk birçok yerini göstererek yanıt verirse, aslında sizinle biraz eğleniyor demektir: Bütün bu noktaların birden ağrıması imkânsızdır. Kendisini bunun için azarlamayın, çünkü gelecek sefer “dikkatinizi çekmek” için başka şey icat edecektir.
Daha küçük bebeklerde ağlamalar ciddiye alınmalıdır: Bir süre durduktan sonra feryat-figanın düzenli denecek aralıklarla yeniden başlaması, sinsi bir ağrının belirtisidir.
Tedavi ve Yapılması gereken
Önce sebebin somut bir şey olup olmadığını araştırın (bezindeki iğnenin batması gibi)…
Kulaklarının arkasına hafifçe dokunarak, ağrının şiddetlenip şiddetlenmediğini kontrol edin (kulak iltihabı).
Başka belirtiler araştırın:
— Biberonu reddetmek;
— Ateş yükselmesi…
Ağlama ve feryat devam ediyorsa, çocuğu doktora götürün.
Çocuklarda Sinirlilik ve Sinir krizleri
Çocuklarına aşırı düşkün bazı ailelerin çocukları, karakterlerine göre şiddeti değişen etkileyici gösteriler eşliğinde, “öfke nöbetleri” geçirebilirler: Öksürük krizi, nefes kesilmeleri, çırpınmalar, kısa süreli bayılmalar, “hıçkırık spazmları” gibi. Anne-babanın tarafsız bir şefkat ifadesi, çok kez bu isyanları geçirmeye yeter.Buna karşılık telaşa kapılmak, üzüldüğünü belli etmek, çocuğun gösterisini şiddetlendirebilir.